De eerste motor Omnibus in Sri Lanka werd geïmporteerd in 1907 en het busvervoer begon in Sri Lanka als een door de eigenaar bediende service. Er was geen regelgeving, dus toen meer dan één bus op een enkele route bediende, was er een scramble voor de lading. Tegen het midden van de jaren 1930 begonnen wanpraktijken in het nastreven van maximale winst de veiligheid en het comfort te sluiten. Het opzetten van de beperkte aansprakelijkheid Omnibus Bedrijven door de Britten rond 1940 was de eerste zinvolle stap in het regulariseren van het openbare passagiersvervoer in het land.
Het Ratnamesequête in 1948, de Sansoni-enquête in 1954 en de Jayaratna Perera-enquête In 1956 bestudeerde de busdiensten in Sri Lanka en iedereen aanbevolen dat de bedrijven moeten worden genationaliseerd.
De geschiedenis van Sri Lanka Transportbord gaat terug naar 1 januari 1958; op het moment dat bekend staat als de Ceylon Transport Board (CTB). De inaugurele reis van de CTB nam de premier en het vervoer en de werken minister Maithripala Senanayake op een Marron Luxe Mercedes-Benz-bus geïmporteerd uit Duitsland. De bus is nog steeds eigendom van het NittaBuwa-busdepot.
op zijn hoogtepunt, het was het grootste omnibusbedrijf ter wereld - met ongeveer 7.000 bussen en meer dan 50.000 werknemers. Met privatisering in 1979 onderging het een periode van daling. Het creëren van een enkele genationaliseerde entiteit maakte mogelijke langeafstandsoperaties en runnende bussen op een groot aantal landelijke routes.
voor het eerst opgebroken in verschillende regionale planken, dan in verschillende bedrijven, werd eindelijk gereconstitueerd als de SRI Lanka Transport Board in 2005. De verhuizing kreeg bipartisan-ondersteuning in het Parlement. Het werd geprezen door het gezamenlijke bedrijfsforum (J-BIZ), dat de opleving van de CTB verwelkomde: dit was een van de zeldzame gelegenheden waarop het bedrijfsleven zei dat een busdienst beter was dan geprivatiseerde ondernemingen.
Initial Release
9Apps 4.9
