TITIK REFLEKSI DAN RAMUAN TRADISIONAL

Odbicie dyfuzji (EN: Rozproszone odbicie) jest zmianą kierunku fali światła, która występuje po walicie nierównego ziarnistego interfejsu z rozrzucaniem światła w kierunku pierwotnej strony z wieloma narożnikami odbicia. Odbicie dyfuzji jest funkcją uzupełnienia odbicia spekularnego, została wprowadzona najpierw przez Johann Heinrich Lambert przez Fotometrię w 1760 roku Reflectioning i interfejs Lamberta Lambert Nudna farba jest właściwości odbicia odbicia dyfuzji, podczas malowania Gorizes podkreślają właściwości odbicia spekularnego. Wiele niewidzialnych obiektów można zobaczyć ze względu na charakter tej refleksji dyfuzji. Rozpraszanie światła z powierzchni obiektu, który jest głównym mechanizmem ludzkiej obserwacji fizycznej [1] [2] i fotometrii.
Właściwości odbicia interfejsu izotropowego powodujące refleksję dyfuzji ma tendencję do interfejsów metpostowych z tym samym Poziom luminacji widziany z dowolnego kąta obserwacji, Na przykład, szorstka płyta z drewna wyraźnie opisuje izotropową refleksję interfejsu Lamberta, ale w przypadku przeszklenia z poliuretanem, refleksję żyje wraz z pojawieniem się wycisków określonych na kilku interfejsach części. Wyraźne atrakcje można również zobaczyć na niedoskonałym interfejsie Lambert, a mianowicie na rogu prawa refleksji utworzonego przez światło światła przy maksymalnej intensywności.
Reflektor reflektora Zasady pracy
Odbicie dyfuzji łańcuchowej na kilku interfejsach Lambert Inter-refleksja dyfuzja (EN: Diffuse Interflection). Inter-refleksja odbicia dyfuzji jest elastyczna i kolorowanie interfejsu Lamberta otaczającego obiektu za pomocą poprzedniego koloru interfejsu Lamberta. Zjawisko to w badaniu fotograficznym nazywane jest światłem otoczenia, można zobaczyć wyraźnie w pokoju, nie dostaje bezpośredniego światła słonecznego. Sportowe promienie odbicie specjalnie nie pokazują tych samych objawów. Na przykład na reflektorach retro (en: retrorefletector) oczu kotów, gdy wieczorem będzie wyglądać błyszczącym, jeśli jest obserwowany z określonego kąta i wygląda ciemno, gdy zaobserwowano z drugiego kąta. Promienie incydentów, które waliły interfejs siatkówki oka kota, doświadczyły przykutych odziewnych odbicie, aż nie było dyfuzji światła w jamie oka kota. Dlatego nie możemy zobaczyć światła otoczenia w jamie oka.